طوفان واژه ها

#تولیدی

#به_قلم_خودم

تنهایک مستاجرمی تواندحرفهایم را متوجه شود. اگر مستاجرهستی مدتی کوتاه همراه من باش، وبرکبوتر خیال سوارشومیخواهم تورابه سرزمینی ببرم که خانه ای رویایی درآن وجوددارد. خانه ای که چندین اتاق دارد وهر اتاقش به بزرگی استادیوم ورزشی است. سالن پذیرایی اش به بزرگی دریاست.باتمامی امکانات رفاهی وتفریحی!
وتوبه محض دیدن این خانه دلت گرفتارمی شودوآرزو می کنی مال تو باشد.وازقضاصاحب خانه ازنیتت باخبر می شودوخانه رابه تومیدهد باتمام امکاناتش بدون دریافت هیچ وجهی! وتو ازاین اتفاق چه مسرور خواهی شد.دلت قنج می زدومی گویی عجب آدم خوبی است.
باورت نمی شودکه همچین اتفاقی افتاده باشد. طولی نمی کشدکه تمام زندگی وداراییت رابه آن خانه می بری.خانه رامطابق سلیقه خودت می آرایی وچقدر مسروری ازاین اتفاق! دراتاق های خانه جدیدت برای خودکسب وکاری به راه می اندازی و دراتاق های دیگر بااهل و عیال ودوستان خوش میگذرانی.حس مالکیت داری ولحظه ای تصوراینکه اینجامال تو نیست به خود راه نمی دهی.
مدتی به همین منوال می گذردتااینکه روزی صدای مستانه زن ومردی توجهت راجلب می کند.گویاجشن وسروری برپاست.کنجکاومی شوی بدانی درخانه بغلی چه خبراست.خنده هاوسروصداهاعادی نیست؛با خودت می گویی لابدچیزی مصرف کرده اند!!دررابازمی کنی تابفهمی جریان چیست؟به محض بازکردن دربا صحنه ای مواجه می شوی که زندگیت رابهم میریزد. معادلاتت قاطی می شوند. سردمی شوی نسبت به همسرت!! دلت دیگربازندگیت نیست! هرچه تلاش می کنی به زندگی برگردی بازآن صدارامی شنوی وتا چشمت رامی بندی آن صحنه برپرده چشمانت نقش می بندد.
حرفهایی شنیده می شودازاتاق دیگر خانه،که تورا نسبت به محیط زندگی ات بی تفاوت می کند.گاهی تورا تحریک به انجام کارهایی می کنندکه ازعقلانیت بدوراست.وتوگویی اختیار ازکف داده ای چراکه چشمت آنچه راکه آنهانشان میدهندمی بیندوگوشت آنچه راکه می گویندباورمی کند!!
به راستی چرااین گونه می شوی؟آیافراموش کرده ای که آن خانه؛خانه تونیست؟! به چه قیمت می خواهی آن خانه راحفظ کنی؟ چقدردیگربایدخسارت ببینی تا متوجه شوی صاحبخانه بی دلیل آنهمه امکانات را برایت مهیا نکرده است!!!
پنیرمجانی همیشه روی تله موش است! چطوریک نفر که نه تواورامی شناسی ونه اوتورا،بدون چشم داشت این همه امکانات دراختیارتوقرارخواهد داد؟!!نگاهی به زندگیت بکن؟!! کجای این ماجرا هستی! سالهاست درابرگروه هاوکانال های تلگرام منزل گرفتی و تمام زندگیت رادرآن به نمایش گذاشته ای؟ازعکس های خصوصی گرفته تافیلم هاوهویت حقیقی خود. گویی اینجامنزل شخصیت باشدو چهاردیواری اختیاری است.چراکه هر چه دلت بخواهددرآن می کنی وهرچه بگویندباورداری!!جالب است که هیچ گاه حاضرنمی شوی عکست راکه پشت نویسی کرده ای درخیابان باهر رهگذری شریک شوی.امادرکوچه پس کوچه های این خانه عکست را قاب می گیری وبرای دیگران به اشتراک میگذاری!!
دریغ ازآنکه لحظه ای فکرکنی که آن خانه،خانه تو نیست.چهاردیواری که مال تونباشددیگراختیاری نیست. هرکس که بخواهدواردآن می شود. و به خوداجازه میدهدبه خصوصی ترین لحظاتت ناخنک بزند.تاکی میخواهی اجازه ورودبه حریمت رابه دیگران بدهی؟! آیابهترنیست برای امنیت روانی خودوخانواده ات منزل راتغییر دهی؟
حتی اگرقرارباشددرپایین ترین قسمت شهرباکمترین امکانات منزل بگیری. این برایت بهترنیست؟!!
خودت انتخاب کن؟کدام رامی خواهی امنیت روانی وگرمی بنیان خانواده، رونق کسب وکاروتمام آنچه حق توست وبایدبرایت مهیاشود.
یاتشویش افکار،اضطراب واسترس، سردی بنیان خانواده،افسردگی،بی رغبت نسبت به آینده وهرآنچه صاحب خانه برایت رقم بزند!!!
انتخاب باتوست…
ولی بدان همیشه این صاحب خانه هابیشترازمنافع توبه نفع وسودی که توبرایشان داری فکرمی کنندو توتنها وسیله ای هستی برای رسیدن به اهدافشان!!!

می دانم وقتی چشمتان به این تیترمی خوردباخودمی گوییدمگرمی شود؟!!یابه قول نقی معمولی:《مگه می شه ؟!!مگه داریم؟!!》?

بایدمحضرمبارکتان عرض کنم هم می شودوهم داریم  ولی اجراکننده متعهدنداریم.?

ای کاش مجریان طرح که همیشه دنبال اجرای انواع طرح هاوالگوهای غربی واروپایی درداخل کشور هستند، وتقلیدبی چون وچرارا،مایه پیشرفت می دانند.قدری در این امر (ایجادشبکه ملی اینترنت) ازکشورهای دیگر الگومیگرفتند. بماندکه خیلی ازاین کشورها ازطرح ایران استفاده کردند،اماجماعت مجری درداخل، حاضربه عملی شدنش نیستند!!!!

شایدشماهم جزکسانی باشیدکه هیچ ازشبکه ملی اطلاعات نمی دانند؟!!!

?پس پیشنهادمی کنم بالمس این پیوندآن را بخوانید?

⚠️اماببینیدچه کشورهایی دارای شبکه ملی اینترنت هستندوچرا؟!!!⚠️?لمس کنید

 پس از افشاگر‌ی های اسنودن در خصوص جاسوسی اطلاعات در امریکا، بسیاری از کشورها از جمع‌آوری اطلاعاتشان در امریکا احساس خطر کرده‌اند. اظهارات اخیر رئیس جمهور برزیل که چندی پیش در این رابطه در رسانه‌ها منتشر شد، قابل تامل است. رئیس جمهور برزیل پس از این اتفاق گفته بود که باید یک شبکه کاملا بومی برای خودمان ایجاد کنیم. وی حتی معتقد بود داشتن دیتاسنتر (مرکز داده) برای خود کافی نیست و حتی باید راهی برای استفاده نکردن از تجهیزات سوئیچ و روتر سیسکو نیز پیدا کنیم.سیسکو یک تولید کننده بزرگ تجهیزات شبکه در آمریکا است.

 ⭕آیااین واکنش غیرازاین است که درجنگ اطلاعاتی به سرمی بریم؟وپیروزمیدان کسی است که اطلاعات بیشتری ازکشورهدف داشته باشد؟!! تنهارابرای جلوگیری ازنشراطلاعات ایجادزیرساخت های بومی است؟!!⭕

به دلیل چنین اتفاق‌هایی کارشناسان بر این باورند که مدل ایجاد شبکه داخلی در کشور (چیزی شبیه شبکه ملی اطلاعات ایران) در دنیا در حال جا افتادن است. هم‌اکنون نیز کشورهای متعددی در موضوع حاکمیت اطلاعات در امریکا بحث دارند و می‌پرسندچرا مدیریت شبکه جهانی اینترنت باید در اختیار فقط یک کشور باشد و همه از آن شبکه تبعیت کنند؟

همچنین اطلاعات در دنیا به سمت رایانش ابری حرکت می‌کند و بر این اساس کشورها استراتژی یارانش ابری مخصوص به خود را تعریف کردند.

رایانش ابری نوعی از دسترسی به اطلاعات است که بدون نرم‌افزار خاص و وابستگی به سخت‌‌افزار، دسترسی به اطلاعات را در هر زمان از طریق شبکه میسر می‌کند.

 ⭕جهت آشنایی بیشتربایارانش ابری، این پیوندرا بخوانید?

از سوی دیگر دنیا در حال حرکت به سمت استفاده از IPV6 (آدرس‌های اینترنتی نسخه شش) است. IPV6، تعریف IP (آدرس اینترنتی) داخلی و ایجاد شبکه داخلی براساس IP داخلی را بسیار آسان کرده است. دسترسی به اطلاعات براساس یارانش ابری و شبکه داخلی براساس IPهای داخلی دقیقا همان کاری است که در شبکه ملی اطلاعات ایران در حال انجام است. 

شبکه ای که قرار بود طی 3 سال به بهره برداری برسد اما این مساله همچنان در دستور کار دولت قرار داشت تا اینکه در سال 1389 با توجه به الزامات چشم انداز 20 ساله موضوع شبکه ملی اینترنت با نام جدید شبکه ملی اطلاعات به صورت جدی مطرح شد.

شبکه ای که اهداف آن دسترسی کاربران ایرانی به پهنای باند 20 مگابایت بر ثانیه، اتصال 60 درصد خانواده ها و تمام کسب و کارها به شبکه تا پایان برنامه پنجم و ارائه الکترونیکی صددرصد خدمات دولت به دولت بود.

اکنون بعد از گذشت 11 سال از شروع ماجرای راه اندازی شبکه ملی اطلاعات، نه هنوز سرعت اینترنت به آنچه که مورد انتظار کاربران است رسیده و نه خیلی خدماتی که قرار بود با این شبکه در اختیار کاربران قرار گیرد ارائه شده است.

برنامه پنجم توسعه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را ملزم به ایجاد شبکه ملی اطلاعات کرده است. در ماده 46 برنامه پنجم توسعه، این وزارت‌خانه مکلف شده است نسبت به ایجاد و توسعه شبکه ملی اطلاعات و مراکز داده داخلی امن و پایدار با پهنای باند مناسب با رعایت موازین شرعی و امنیتی کشور اقدام مناسب صورت داده و با استفاده از توان و ظرفیت بخش‌های عمومی غیردولتی، خصوصی و تعاونی، امکان دسترسی پرسرعت را فراهم نماید.

#تولیدی

#به_قلم_طوفان_واژه_ها

ازخانه که خارج می شوی،هواخوب است و نسیم خنکی می وزد.دلت قرص است که ابرهاخیال باریدن ندارند.پس چترراباخودنمی بری.

همین که سوارماشین می شوی وچندکیلومترحرکت می کنی ابرهایی سیاه پوش به سویت می آیند!!!

باخودمی گویی عجب ۵۰۰کیلومترپایین ترهواخوب بود.ابرهاسفیدبودند،یکدفعه چه شد؟!!!چرا این ها انقدرشاکی هستند؟!!این همه عبوس وسیاه چرا؟!!!

گویی ابرهای سیاه صدایت راشنیده باشند،غرغرکنان رعدی نثارت می کنندودرچشم برهم زدنی سیلی جاری می شود.که اگرپنجره ماشین رانمی بستی زندگی ات بربادمی رفت.

زیرلب غرغرکنان می گویی ظاهراهرشهری ابری جداگانه دارد،ابرهای این شهرچه دل پری داشتند، معلوم نیست دلشان ازکجاپربوده سرمنه بخت برگشته خالی کردند!!!!

به مقصدمی رسی نمی دانی چطورپیاده شوی که خیس نشوی،ابرهاخیال تنفس ندارند!!!یک بندمی بارندومی غرند!!!

کیف دستی ات را روی سرت میگذاری وسریع به سمت خشکی می روی.امروزبه سمینار مهمی دعوتی،زشت است که ترکیب قیافه ات بهم بریزد. جلوی درب سالن می ایستی دستی به سرومویت می کشی وواردسالن می شوی،بی سروصداگوشه ای می نشینی،عجب جمعیتی نشسته است.خداراشکرمی کنی که مراسم هنوزشروع نشده!!!

دقایقی بعدمراسم شروع می شود.بعدازتلاوت قرآن مجری مهمان برنامه رابه جایگاه دعوت می کند. واو به قدری ساده وروان دریچه ای نوازعلم وفناوری رابه سویت می گشاید،که غرق درحرف هایش می شوی.

ازاینترنت ارزان می گوید.ازسرعت بالای اینترنت خبرمیدهد.باخودمی گویی:خدای من اوچه می گوید می خواهدمعجزه کند؟!!! سرعت بالای اینترنت آن هم درایران؟!!ارزانی!!! مگرمی شود؟!!!

خودش پاسخت رامی دهد،کافی است تاآخرحرف هایش رابادقت گوش کنی.

می گوید:《بسیاری از کشورهای جهان اطلاعات کاربرانشان را در بستر شبکه ای واحد و داخلی در فضایی امن و ارزان جا به جا می کنند، بستری که در هر یک از این کشور ها دارای نامی خاص است اما در نهایت به نامی متحد با عنوان شبکه ملی اطلاعات می رسد.در لیست این کشورها نام استرالیا با شبکه باند وسیع، برزیل با شبکه سلامت، هند با شبکه ملی دانش، امریکا با طرح پهنای باند ملی در مقیاس وسیع، چین، کره جنوبی، ژاپن، آلمان، کویت و … به چشم می خورد.

این فضای امن برای کشورهای پیشرفته از اهمیت بیشتری برخودار است به طور مثال در امریکا شبکه بین ایالتی وجود دارد که شمار آن به 50 شبکه می رسد و این امنیت تا بدان جان پیش رفته که حتی سایر ایالت ها به شبکه های طراحی شده برای ارتباط بین ایالتی دو ایالت دیگر دسترسی ندارند.

کشور کره جنوبی نیز 80 درصد حجم ترافیک مصرفی کاربرانش را از طریق شبکه داخلی تامین می کند و اخبار حاکی از آنست که برزیل نیز قصد خداحافظی با اینترنت امریکایی را دارد.

در ایران اما اواخر سال 84 بود که بحث شبکه ملی اطلاعات با عنوان اینترنت ملی با هدف دسترسی کاربران ایرانی به پهنای باند 20 مگابایت بر ثانیه، اتصال 60 درصد خانواده ها و تمام کسب و کارها به شبکه تا پایان برنامه پنجم و ارائه الکترونیکی صددر صد خدمات دولت به دولت مطرح شد.

بحث برایت جالب شد،شبکه ملی اطلاعات.اسمش راشنیده بودی اماکاراییش رانمی دانستی.اوهمچنان درحال توضیح دادن است.حواست راجمع کن که مطلبی راازدست ندهی!!!

《در شبکه ملی اطلاعات ما پهنای باند اختصاصی داریم، دیگر نباید برای ارتباط داخل با داخل اینترنت خارجی مصرف کنیم و هزینه هایمان حداقل 100 برابر کاهش پیدا می کند و البته خیالمان راحت است که عمده اطلاعاتمان تنها در کشور خودمان ذخیره می شود و ضریب امنیت در آن بسیار بالا است و مزیت دیگر اینکه مسیر شغلی برای بسیاری از جوانان باز می شود و هر شخصی که تولید محتوا کند می تواند درآمد داشته باشد و هویت فرد تولید کننده کاملا مشخص است.

بگذاریدروند ارسال و دریافت اطلاعات مبتنی بر وب را بین دو نفر در کشور خودمان اینطوربرایتان توضیح بدهم.وقتی محتوایی را از طریق اینترنت برای دوستان خود می فرستید ابتدا این اطلاعات در ISP (سرویس های ارائه دهنده اینترنت و سپس در PAP (ارائه دهنگان خدمات داده ها و ایجاد پورت) ذخیره می شود. شرکت ارتباطات زیرساخت سومین مکانی است که اطلاعات شما را در خود ذخیره می کند.پیام شما پس از ذخیره در سه نقطه کشور به سرورهای ارتباطی کشورهای همسایه فرستاده و مسیری طولانی را طی می کند تا به امریکا برسد در امریکا نیز اطلاعات شما در دو نقطه دیگر ذخیره شده و سپس به سرور اصلی مورد نظر استفاده شما می رسد و مجدد همین مسیر طولانی را طی می کند تا به دوست شما که دریافت کننده است برسد.

این مسیر طولانی را که یک روال عادی به شمار میرود و سالهاست اتفاق می افتد بدون احتساب سرقت اطلاعاتی، تجارت های پر سود و … از ذهن بگذرانید، در طول این مسیر اطلاعات شما در 3 نقطه در داخل کشور و سیزده نقطه در خارج از کشور ذخیره می شود!

وتوازاین آمارمتعجب می شوی،وزیرلب درحالی که انگشت به دهان داری می گویی۱۳نقطه؟!!!

اوادامه می دهد:《اما منطق راه اندازی شبکه ملی اطلاعات می گوید وقتی ارسال کننده و دریافت کننده اطلاعات هر دو در یک کشور هستند چه نیازی است که اطلاعات خود را به امریکا بفرستند؟ همه هّم و غّم شبکه ملی اطلاعات این است که واسطه ها را حذف کند تا هم امنیت بالا برود و هم هزینه کاهش پیدا کند.

در ادامه به مفهوم Cloud یا ابر در شبکه ملی اطلاعات می پردازیم.در شبکه ملی اطلاعات برای هر شهر یک ابر اطلاعاتی طراحی شده است، وقتی دو نفر با یکدیگر ارتباط می گیرند اطلاعاتشان در ابر همان شهر ذخیره می شود و به هم می رسد، این اطلاعات حتی به شهرها و استان های دیگر کشور خودمان هم نمی رود چه رسد به کشورهای همسایه و امریکا! با حذف این واسطه ها سرعت خواهیم داشت و ارتباطمان سالم و ارزان نیز می شود.

مرحله بعد؛ فرض کنید فرستنده اطلاعات در تهران است و گیرنده آن در اهواز، اطلاعات فرستنده در ابر تهران و اطلاعات گیرنده در ابر اهواز ذخیره می شود و وزارت ارتباطات به وسیله IXP (مرکز تبادل ترافیک) ابر اطلاعاتی دو شهر را به یکدیگر متصل می کند و اطلاعات باز هم بدون سیر مسیر طولانی در یک سفر جهانی به هم میرسد.

مرحله سوم؛ فردی از ایران می خواهد با شخصی دیگر در خارج از کشور ارتباط بگیرد، اطلاعات هر فرد در ابر ملی ذخیره می شود و این ابرهای ملی به وسیله IXP بین المللی به هم میرسند. بازهم نیازی نیست که اطلاعات تا ایالات متحده آمریکا برود و در آنجا ذخیره شود.

شبکه ملی اطلاعات برنامه ای نیز برای علاقمندان به دانلود فیلم و عکس و … نیز دارد. بر اساس طراحی های انجام شده در شبکه ملی اطلاعات اگر فیلمی از یکی از شهرهای ایران دانلود شود که ورودی آن در خارج از کشور باشد اطلاعات آن فیلم در ابر همان شهر ذخیره می شود و نفر دومی که علاقمند به دانلود آن فیلم است دیگر نیازی نیست از مبدا اصلی این فیلم را لود کند و میتواند از اطلاعات ذخیره شده در کشور استفاده نماید، بدین صورت هزینه ها نیز کاهش می یابد و تقسیم می شود.

با اطلاعاتی که در ابتدای گزارش ارائه شد باید اذعان داشت کشورهای متعددی از سیستم شبکه ملی اطلاعات به هدف سرعت، امنیت و ارزان بودن با عناوین مختلف بهره می برند و جالب اینجاست که برخی کشورها طرح اولیه این اقدام را از کشور ما گرفت اند و خودمان از آن غافلیم.

11 سال است منتظریم برای رسیدن دو ابر به هم، ابرهایی که قرار است در دنیای کنونی که ارتباطاتمان بیشتر رنگ و بوی مجازی به خود گرفته ما را ارزان، سریع و امن در یک مسیر کوتاه به هم برساند، ابرهایی که می خواهند ما دور قمری نزنیم!و در آخر اینکه به معنای واقعی هدف از ایجاد شبکه ملی اطلاعات کاهش وابستگی به اینترنت جهانی است اما این بدان معنا نیست که ارتباطمان با جهان قطع می شود.

گویاحرفهایش تمام شد.چقدرجالب بود،تابه حال کسی برایت شبکه ملی اطلاعات رااینگونه توضیح نداده بود.یک جای کلامش آتش زد!!!آنجایی که داشت ازابرهامی گفت،ناخودآگاه به یادآن ابرهای عبوس وسیاهپوش افتادی…وچقدردلت برای ابرهای سفیدشهرتان تنگ شده،مانندابرهای شبکه ملی اطلاعات نرم ولطیف اندوکلی هوای همشهری هایشان رادارند،آنهاهرچه هستندقصدگرفتن جانت رانمی کنند.