می دانم وقتی چشمتان به این تیترمی خوردباخودمی گوییدمگرمی شود؟!!یابه قول نقی معمولی:《مگه می شه ؟!!مگه داریم؟!!》?

بایدمحضرمبارکتان عرض کنم هم می شودوهم داریم  ولی اجراکننده متعهدنداریم.?

ای کاش مجریان طرح که همیشه دنبال اجرای انواع طرح هاوالگوهای غربی واروپایی درداخل کشور هستند، وتقلیدبی چون وچرارا،مایه پیشرفت می دانند.قدری در این امر (ایجادشبکه ملی اینترنت) ازکشورهای دیگر الگومیگرفتند. بماندکه خیلی ازاین کشورها ازطرح ایران استفاده کردند،اماجماعت مجری درداخل، حاضربه عملی شدنش نیستند!!!!

شایدشماهم جزکسانی باشیدکه هیچ ازشبکه ملی اطلاعات نمی دانند؟!!!

?پس پیشنهادمی کنم بالمس این پیوندآن را بخوانید?

⚠️اماببینیدچه کشورهایی دارای شبکه ملی اینترنت هستندوچرا؟!!!⚠️?لمس کنید

 پس از افشاگر‌ی های اسنودن در خصوص جاسوسی اطلاعات در امریکا، بسیاری از کشورها از جمع‌آوری اطلاعاتشان در امریکا احساس خطر کرده‌اند. اظهارات اخیر رئیس جمهور برزیل که چندی پیش در این رابطه در رسانه‌ها منتشر شد، قابل تامل است. رئیس جمهور برزیل پس از این اتفاق گفته بود که باید یک شبکه کاملا بومی برای خودمان ایجاد کنیم. وی حتی معتقد بود داشتن دیتاسنتر (مرکز داده) برای خود کافی نیست و حتی باید راهی برای استفاده نکردن از تجهیزات سوئیچ و روتر سیسکو نیز پیدا کنیم.سیسکو یک تولید کننده بزرگ تجهیزات شبکه در آمریکا است.

 ⭕آیااین واکنش غیرازاین است که درجنگ اطلاعاتی به سرمی بریم؟وپیروزمیدان کسی است که اطلاعات بیشتری ازکشورهدف داشته باشد؟!! تنهارابرای جلوگیری ازنشراطلاعات ایجادزیرساخت های بومی است؟!!⭕

به دلیل چنین اتفاق‌هایی کارشناسان بر این باورند که مدل ایجاد شبکه داخلی در کشور (چیزی شبیه شبکه ملی اطلاعات ایران) در دنیا در حال جا افتادن است. هم‌اکنون نیز کشورهای متعددی در موضوع حاکمیت اطلاعات در امریکا بحث دارند و می‌پرسندچرا مدیریت شبکه جهانی اینترنت باید در اختیار فقط یک کشور باشد و همه از آن شبکه تبعیت کنند؟

همچنین اطلاعات در دنیا به سمت رایانش ابری حرکت می‌کند و بر این اساس کشورها استراتژی یارانش ابری مخصوص به خود را تعریف کردند.

رایانش ابری نوعی از دسترسی به اطلاعات است که بدون نرم‌افزار خاص و وابستگی به سخت‌‌افزار، دسترسی به اطلاعات را در هر زمان از طریق شبکه میسر می‌کند.

 ⭕جهت آشنایی بیشتربایارانش ابری، این پیوندرا بخوانید?

از سوی دیگر دنیا در حال حرکت به سمت استفاده از IPV6 (آدرس‌های اینترنتی نسخه شش) است. IPV6، تعریف IP (آدرس اینترنتی) داخلی و ایجاد شبکه داخلی براساس IP داخلی را بسیار آسان کرده است. دسترسی به اطلاعات براساس یارانش ابری و شبکه داخلی براساس IPهای داخلی دقیقا همان کاری است که در شبکه ملی اطلاعات ایران در حال انجام است. 

شبکه ای که قرار بود طی 3 سال به بهره برداری برسد اما این مساله همچنان در دستور کار دولت قرار داشت تا اینکه در سال 1389 با توجه به الزامات چشم انداز 20 ساله موضوع شبکه ملی اینترنت با نام جدید شبکه ملی اطلاعات به صورت جدی مطرح شد.

شبکه ای که اهداف آن دسترسی کاربران ایرانی به پهنای باند 20 مگابایت بر ثانیه، اتصال 60 درصد خانواده ها و تمام کسب و کارها به شبکه تا پایان برنامه پنجم و ارائه الکترونیکی صددرصد خدمات دولت به دولت بود.

اکنون بعد از گذشت 11 سال از شروع ماجرای راه اندازی شبکه ملی اطلاعات، نه هنوز سرعت اینترنت به آنچه که مورد انتظار کاربران است رسیده و نه خیلی خدماتی که قرار بود با این شبکه در اختیار کاربران قرار گیرد ارائه شده است.

برنامه پنجم توسعه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را ملزم به ایجاد شبکه ملی اطلاعات کرده است. در ماده 46 برنامه پنجم توسعه، این وزارت‌خانه مکلف شده است نسبت به ایجاد و توسعه شبکه ملی اطلاعات و مراکز داده داخلی امن و پایدار با پهنای باند مناسب با رعایت موازین شرعی و امنیتی کشور اقدام مناسب صورت داده و با استفاده از توان و ظرفیت بخش‌های عمومی غیردولتی، خصوصی و تعاونی، امکان دسترسی پرسرعت را فراهم نماید.